Η άνοδος των επιτοκίων και ο πόλεμος ευρώ – δολαρίου

Του Νίκου Ιγγλέση

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) ανακοίνωσε την περασμένη Πέμπτη την 6^η άνοδο στα επιτόκια του ευρώ σε μια προσπάθεια να αντιμετωπίσει το δομικό πληθωρισμό (δεν περιλαμβάνει τις αυξήσεις των τιμών στην ενέργεια και τα τρόφιμα). Έτσι, το επιτόκιο δανεισμού του ευρώ έφτασε στο 3,5%. Νέα άνοδος των επιτοκίων αναμένεται εντός της εβδομάδας και από την αμερικανική Κεντρική Τράπεζα (Fed). Τα σημερινά επιτόκια της τελευταίας είναι 4,5% – 4,75%.

Πως δημιουργείται το νέο χρέος

Του Νίκου Ιγγλέση

Την περασμένη Τρίτη (17-1-23) το ελληνικό Δημόσιο δανείστηκε, από τις «αγορές», 3,5 δις ευρώ. Το κρατικό ομόλογο που εκδόθηκε είναι δεκαετούς διάρκειας με επιτόκιο 4,4%. Το Δημόσιο, δηλαδή, θα πληρώνει κάθε χρόνο για τους τόκους αυτού του ομολόγου 154 εκατ. Σε δέκα χρόνια θα έχει καταβάλλει συνολικά 1,54 δις ευρώ για τόκους και το 2033 θα αποπληρώσει τα 3,5 δις. Οι τόκοι, δηλαδή, θα ανέλθουν στο 44% του αρχικού κεφαλαίου.

Αρνητικά επιτόκια και πληθωρισμός

Του Νίκου Ιγγλέση

Την περασμένη εβδομάδα η Αμερικανική Ομοσπονδιακή Τράπεζα – Fed και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα – ΕΚΤ αύξησαν τα επιτόκιά τους κατά 0,50% (50 μονάδες βάσης). Έτσι το βασικό επιτόκιο της Fed ανήλθε στο 4,50% και αυτό της ΕΚΤ στο 2,50%. Από τις αρχές του 2022 η Fed έχει αυξήσει το επιτόκιό της επτά φορές και η ΕΚΤ τέσσερεις φορές. Αναμένονται νέες αυξήσεις το 2023.

Οι αγελάδες μολύνουν, ζήτω τα έντομα!

Του Γιώργου Χαρβαλιά

Θυμάστε μήπως τον Μαρκ Ρούτε, τον ολλανδό Πρωθυπουργό που παρέα με το συμπατριώτη του, τον «αλήστου μνήμης» Γερούν-Γερά Ντάϊσελμπλουμ  όταν μας κουνούσαν το μαντήλι, ως «μπροστινοί» των Γερμανών, για να μας διώξουν από την Ευρωζώνη την περίοδο της κρίσης χρέους;

Διατροφική αυτοχειρία

Του Ανδρέα Κλαυδιανού

Η  μείωση των καλλιεργούμενων γεωργικών εκτάσεων κατά 6.500.000 στρέμματα ή κατά 18,8%, που καταγράφηκε μεταξύ του 2009 και του 2020, οδηγεί σε διατροφική αυτοχειρία τον ελληνικό λαό. Αυτή η ελεύθερη πτώση της πρωτογενούς παραγωγής, όπως προκύπτει από τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, αφορά όλες τις βασικές καλλιέργειες: Αροτραίες, δενδρώδεις, αμπέλια και σταφιδάμπελα.

Ορυκτά καύσιμα: Αλλαγή στρατηγικής ή επικοινωνιακή τακτική;

Του Νίκου Ιγγλέση

Σε μια μεγάλη κυβίστηση (κοινώς κωλοτούμπα) προχωράει το τελευταίο χρονικό διάστημα η «πράσινη» κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη. Τα λιγνιτικά εργοστάσια της ΔΕΗ αρχίζουν σιγά-σιγά να επαναλειτουργούν (ευτυχώς δεν πρόλαβαν να τα κάνουν σκραπ) και προχωρούν ορισμένες σεισμικές έρευνες για τον εντοπισμό κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. «Ανάγκα και θεοί πείθονται». Η εκτίναξη των τιμών των καυσίμων, η ενεργειακή ανασφάλεια και τα τεράστια ποσά που είναι αναγκασμένος να εκταμιεύει ο προϋπολογισμός για διάφορα επιδόματα οδηγούν σε αναθεώρηση του παραπλανητικού αφηγήματος της «κλιματικής κρίσης».

Φορολογικός πληθωρισμός

Του Νικηφόρου  Βαρονέτου

Σε εποχή έντονου πληθωρισμού, όπως η σημερινή, αυξάνονται τα έσοδα του κράτους από τους έμμεσους φόρους. Αυτό γίνεται όταν η κυβέρνηση αρνείται να μειώσει τους συντελεστές του ΦΠΑ και τους Ειδικούς Φόρους Κατανάλωσης για να αυξήσει τις εισπράξεις του προϋπολογισμού.

Ενισχυμένοι πανηγυρισμοί για την ευρω-εποπτεία

Του Νίκου Ιγγλέση

Τι πανηγύρι ήταν πάλι αυτό! Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, ο πρόεδρος του Eurogroup Πασκάλ Ντόναχιου, ο επίτροπος για την Οικονομία Πάολο Τζεντιλόνι και πολλοί άλλοι, με διθυραμβικές δηλώσεις τους, εξήραν το «ιστορικό γεγονός» ότι η αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς θα γίνεται πλέον ανά εξάμηνο και όχι ανά τρίμηνο όπως μέχρι σήμερα.

Ποιος φταίει; Ποιος φταίει;

Του Νίκου Ιγγλέση

Η προπαγάνδα της ελληνικής Κυβέρνησης και γενικότερα οι ιδεολογικοί μηχανισμοί του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος επιχειρούν να μεταφέρουν την ευθύνη για όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα σε αποκλειστικά εξωγενείς παράγοντες, δηλαδή, στον «πόλεμο του Πούτιν». 

Ευρώ VS Εθνική Κυριαρχία

Του Σπύρου Στάλια*

Η Ευρωζώνη είναι ένα αντιδημοκρατικό και καταπιεστικό κατασκεύασμα. Οι λαοί της Ευρωζώνης διαβιούν υπό καθεστώς «γκεμπελικής προπαγάνδας», ότι δήθεν αν καταστραφεί το ευρώ θα έρθει ο κόσμος ανάποδα, λες και αυτό δεν έχει συμβεί. Αυτός ο φόβος, αργά ή γρήγορα, θα καταστρέψει την Ευρώπη. Ποιά όμως είναι τα κατασκευαστικά λάθη της Ευρωζώνης;